مدرسه‌اي که با هيزم خانه معلم گرم مي‌شود

روستاي لاش از توابع بخش چاروسا در شهرستان کهگيلويه مکاني است که مردمانش در اوج محروميت به سر مي برند و سال هاست چشم اميد به توجه مسئولان دارند.

به گزارش مهر، پس از طي 20 کيلومتر راه خاکي و ناهموار به روستايي رسيديم که با وجود دور بودن از مرکز بخش چاروسا و نداشتن جاده مناسب، هنوز زندگي در آن جريان داشت .

روستاي لاش از توابع بخش قلعه چاروسا در شهرستان کهگيلويه جايي است که در آن محروميت و يا به قول مسئولان توسعه نيافتگي به اوج خود رسيده است.

اينجا خبري از امکانات دنياي مدرن نيست و سادگي، مظلوميت و محروميت را مي توان در چهره هاي معصوم مردمانش به روشني ديد.

اينجا جايي است که هنوز تنها گوسفندشان را براي مهمان سر مي برند با اين حال به دليل نداشتن راه ارتباطي مناسب، مهمانان کمي به ديارشان سفر مي کنند.

اما راه ارتباطي تنها مشکل روستاييان «لاش» نيست، از همه امکانات بي شمار دنياي مدرن مردم اين روستا فقط از نعمت برق برخوردارند و ديگر هيچ.

در دنيايي که ارتقاي کيفيت هوشمندسازي مدارس و آموزش بر اساس فناوري روز حرف اول را مي زند، دانش آموزان روستاي «لاش» در مکاني شبيه به سياه چال درس مي خوانند که نه روشنايي دارد، نه گاز، نه آب و نه ساختمان مناسب.

در حالي که روزانه اخبار مربوط به تجهيز مدارس به سيستم هاي گرمايشي استاندارد گوش فلک را کر مي کند، اما دانش آموزان روستاي لاش از هيزم براي گرم کردن خود استفاده مي کنند.

روستاي «لاش» داراي 40 خانوار است که به صورت پراکنده اما با فاصله نزديک به هم ساکن هستند و از راه دامپروري و کشاورزي روزگار مي گذرانند.

تنها معلم روستاي «لاش» با بيان اينکه مدرسه اين روستا در سال 1357 تأسيس شده است، گفت: 24 دانش آموز در شش پايه تحصيلي در اين مدرسه به تحصيل مشغولند و با وجود اينکه نسبت به مدارس روستاهاي ديگر دانش آموزان بيشتري دارد، اما تاکنون هيچ توجهي از سوي مسئولان ذيربط به اين مدرسه نشده است.

پالار فضاي آموزشي نامناسب، نبود سيستم هاي گرمايشي، روشنايي و بهداشتي و کمبود معلم را از مهمترين مشکلات اين مدرسه عنوان کرد و گفت: در فصل بارش برف و باران مجبورم دانش آموزان را به منزل شخصي خود ببرم زيرا با کوچکترين بارشي امکان رفتن به اين مدرسه وجود ندارد.

تهيه از "مجيد بازيار مسئول وبلاگ کوه پنبه بهشت گمشده

وبلاگ کوه پنبه بهشت گمشده(13700.parsiblog.com